Canlı Vericili Böbrek Nakli
Vefaten bağışlanan organların yetersizliği nedeniyle devreye giren bir organ nakli yöntemidir.
Sağlıklı bir kişinin tek böbreğini bağışlaması esasına dayanır.
İlk defa 1954 yılında gerçekleştirilmiş olan canlı vericili böbrek nakli bugün için katı kurallar dahilinde verici adayının detaylı olarak muayene ve tetkik edilmesi sonucunda gerçekleşebilmektedir.
Ana fikir ailede bulunan bir hastayı yine sağlıklı bir aile ferdinin yardımıyla tedavi etmektir. Bu nedenle verici adayının bir böbreğini bağışlamasının uygun olup olmadığının tespiti en önemli husustur.
Bir yakınına böbrek bağışlama isteği ile başvuran kişilerde sadece böbreklerinin sağlığına bakılmaz.
Tüm organ sistemleri değerlendirilir, risk analizi yapılır, tahlil ve görüntüleme yöntemleriyle tepeden tırnağa incelenir.
Bu incelemeler sonucunda engel bir durum saptanması halinde, bu duruma yönelik tedavi başlanır.
Böylesi durumların bazıları böbrek vericisi olmaya kesinlikle engel olurken bazı geçici durumların tedavisi sonrası nakil değerlendirmesi tekrar yapılabilir. Birinci önceliğimiz de böbrek bağışçı adayımızın zarar görmeyeceğine dair değerlendirmedir.
Bir kişinin bir başka kişiye organ verebilmesi için 4. dereceye kadar akrabalık bağı olması gereklidir. Yakın akrabalarında uygun verici bulamayan hastalara etik kurul onayı almak kaydıyla akraba olmayan yakınlarından organ nakli yapılabilmektedir.
Etik kurul İl Sağlık Müdürlüğü bünyesindedir. Canlı vericili böbrek naklinde diğer bir alternatif ise “çapraz nakildir. Vericileri ile arasında doku ya da kan uyumsuzluğu olan alıcılarda benzer bir sorun yaşayan başka bir alıcı verici çifti arasında böbrek değişimi esasına dayanır.
Çapraz böbrek naklinde yapılan ameliyat ve tedavi aynıdır.
- Derece akrabalar: eş, anne, baba, çocuk
- Derece akrabalar: kardeş, nine, dede, torun
- Derece akrabalar: hala, teyze, dayı, amca, yeğen
- Derece akrabalar: kuzen